برام خیلی جالبه که ما آدم ها، مواقع خاصی،یه دفعه مهر و محبتمون گل می کنه و حسابی می شیم شهروند نمونه! بارها دیده م که مثلا اوایل سال نو، آدم ها توی حوادث یا اشتباهات رانندگی،خیلی بیشتر می تونن به اعصابشون مسلط باشن و راحت تر می تونن در مقابل اشتباه طرفشون ، کوتاه بیان.

نمونه ی این روزها زیاده.مثلا به نظرم روز عاشورا و نیمه ی شعبان هم همین طوره.انگار که رفتارخیلی ها به شکل خاصی متفاوت از روزهای دیگه می شه!

خیلی روز های دیگه رو هم می شه مثال زد. ولی فکر کنم که تا همین جا بایستی تونسته باشم منظورو برسونم.حالا غرض از همه ی این حرف ها،فقط یاد آوری یه خاطره است که به کنکور خواهرم مربوط می شه.

روزی که خواهرم کنکور داشت،بنده هم [جهت تامین برخی حمایت های روحی و عاطفی!و با پرهیز کامل از هرگونه پیاده روی روی اعصاب همشیره ی گرامی] همراه ایشون، راهی شدم!

بابا از روز قبل،حوزه ی آزمون رو شناسایی کرده بود و با توافق قبلی، قرار شد یه کم زودتر راه بیفتیم و بنزین هم بزنیم.

من عقب نشسته بودم و پنجره ی ماشین رو هم پایین کشیده بودم.توی پمپ بنزین،یه آقایی که به تنهایی و با اتوموبیل شخصیش می خواست بره کنکور بده(اینو از کارت کنکورش که توی ماشینش بود، فهمیدیم!)،چنان با حرکات اکروبات،شلنگ رو در هوا چرخوند!،که یکباره بنزینش به سمت مانتو و مقنعه ی اینجانب سرازیر شد.(حالا شانس آوردم که آقای کنکوری دیگه ای اونجا نبود و گرنه لابد ایشون هم ته سیگارش رو می انداخت روی من و خلاصه ...!)

حالا حتما فکر می کنید بعدش یه دعوای اساسی هم در گرفت! نه خیر!بعد از اعتراض ناخود آگاه من که البته غیر ارادی بود،بابا خیلی عصبانی پیاده شد و همین که دید،طرفش کنکوری جماعته،فقط یه سری تکون داد و بعدش هم ناخودآگاه خندید. من هم در کمال احترام گفتم که نه.مهم نیست.طوری نشد!(کم مونده بود بگم بسیار خرسند شدم از این که سرتا پای بنده رو بنزینی کردید!)

ولی واقعا غیر از اینه که چون می دونستم اون بنده ی خدا فکرش مشغوله و گرفتاره کوتاه اومدم؟ اگه این اتفاق، روز دیگه یی افتاده بود، برخورد من باز هم همین بود؟اون موقع هم فکر می کردم که شاید بنده ی خدا،مشکلاتی صد برابر بدتر از یه کنکور معمولی داره و برای همین حواسش پرته؟!

فکر نمی کنم.

 

  

صبح امروز، خیابان های ایران، مالامال از دختران و پسرانی بود که قلب های پرمهرشون، پرتپش تر از همیشه، برای سرنوشت می تپید.

برای همه ی این دوستای گل ،آرزوی موفقیت می کنیم.